ZCFC door de jaren heen
Onze historie 1981-2006
Privatisering
Anno 1993 werd er gesproken over privatisering van het sportpark. In het kort kwam het er op neer, dat ZCFC in het vervolg zelf voor het onderhoud diende te zorgen. De gemeente had kennelijk gewichtiger zaken om handen, zoals het bekostigen van een limousine-met-chauffeur voor de burgemeester en het plaatsen van nieuwe koffieautomaten in de Bannehof. Daar hadden de medespelers van Sjors Post geen boodschap aan. Zij organiseerden voor hun held een heuse afscheidswedstrijd. Ineens was daar ook Piet van Tellingen. De gewezen voorlichter van de Anti-Revolutionaire Partij legde voor de camera’s van CNN uit waarom er voor de jongste jeugd een busverbinding tussen Westerwatering en De Kalverhoek moest komen. “Oh ja,” vertelde Piet erbij, “er moet ook een sporthal komen!” Intussen werd Jan Dorjee doodziek van het aantal afberichten. “Ik belde een speler op of ie kon voetballen. Kreeg ik z’n vader aan de telefoon. En weet je wat hij zei? ‘Karel moet zaterdag kantklossen’. Niet te geloven, van dit soort onzin zakt werkelijk mijn broek af.” Koeien op het A-veld Dat deed bij wijze van spreken ook de koe die voor de ludieke actie ‘Schijt je rijk’ alles op het hoofdveld gaf. En als je het over koeien had, dan wees iedereen naar Jan Duyvis. Onder het pseudoniem Jadu schreef hij schitterende epistels in de Goal. Het moet gezegd: aan Jan is een groot schrijver verloren gegaan. En niet te vergeten aan exgoalgetter Piet Zwier. Met het boek ‘Gewoon een mens’, dat hij in eigen beheer uitgaf, haalde hij menig televisiestation. Historisch was ook Piets interview met erevoorzitter Gerrit Pos. Piet, ook wel Tieper Wiertz genaamd, ging tijdens dat gesprek tot op de bodem. Zo wist hij de ere-preses te ontlokken dat Spakenburg diens favoriete club was. Het staat allemaal zwart op wit in het door Rinus Segveld stipt bijgehouden archief. Deze voormalige linksback met een sliding van hier tot Tokio, vond het wel jammer dat hij over zijn eigen loopbaan weinig meer kon terugvinden. Maar ach, er waren belangrijker zaken. Zo volgde Blauw-Witter Rob Broekema de met een bloemetje uitgezwaaide Ben van Meeteren op en speelde de neef van Rinus, Lex, zijn 200e duel in het eerste. Feestpaleis ZCFC is dan bezig om eindelijk, na 24 jaar weer eens kampioen te worden. Zo werd door onder meer twee goals van Wim Heine Blauw-Wit opgerold en moest ook het sterk geachte BOL er met 10- 0 aan geloven. Héél de club was in de ban van het eerste, dat zich opwierp als kampioenskandidaat van de 4e klasse. Vooral na de 0-9 op Castricum kon De Inzet eindelijk tot feestpaleis omgetoverd worden. Het werd een knalfuif, maar niet voor Milo Smis. “Wanneer,” zei Milo, “wij geen kampioen worden, dan mag men mijn paardenstaart afknippen.” In het feestgedruis had een dolgedraaide fan dit blijkbaar niet goed begrepen. Tijdens de zoveelste polonaise knipte hij een stukje van Milo’s staart af. Het scheelde toen weinig of de Mobiele Eenheid was gebeld om de orde te herstellen. Bleek geheel onnodig dankzij het parmantige optreden van Jan Dorjee, een echte clubman. Eentje, die van onschatbare waarde is, net als zovelen bij het Zaanse Oranje. Het zijn de paradijsvogels van onze club. Jan(tje), leuke voetballer, prima wedstrijdsecretaris en onbezoldigd scheidsrechter, mag dan wel klein van stuk zijn, maar de belastingambtenaar pur sang heeft wel de flair om grote kerels de les te lezen. Met de borst vooruit en met het schuim op zijn mond doet hij die boomstammen terugdeinzen van angst. Jan heeft ook een klein hartje. Dat bleek weer eens tijdens een berucht trainingskamp in Spanje waar ook de buren VVZ en Zaanlandia tijdens de winterstop waren neergestreken. De jongste schrijver van deze jubileumuitgave was met Jan op een kamer van hotel Villa te Calella ingedeeld. Na eerst een paar consumpties te hebben genuttigd, pakten we de sleutel om onze bagage op de kamer te zetten. Vanaf dat moment was Jan kennelijk in dromenland beland, want hij sprak werkelijk geen woord met me. Na een minuut of tien vroeg ik wat er aan de hand was. Eindelijk kwam het hoge woord eruit. “Ik vind het prachtig dat ik met jou op een kamer mag liggen.” Een paar seconden is het stil. “Maar”, vervolgt Jan, “jij hebt één nadeel.” Ik vreesde het ergste. Heb ik wellicht een greep in de clubkas gedaan, of heb ik stiekem zijn banden leeg laten lopen? Ik weet echt niet wat ik misdaan heb en vraag wat hem nu zo dwars zit. De hotelkamer hangt nu vol met vraagtekens. Het blijft doodstil. Dan draait Jan zich om en spreekt de legendarische woorden: “Je laat je te snel in het strafschopgebied vallen…!” Jullie begrijpen inmiddels dat ik sinds die namiddag aan de zonovergoten Costa Brava zwaar aan de drank ben geraakt.
Party-tijger
Onze voorzitter spuugt er trouwens ook niet in. Piet (van Tellingen) heeft weer zin om opnieuw een kampioensfeestje te bouwen. De immer goed gemutste preses vraagt zich dat af nadat het eerste met twee overwinningen voortvarend van wal is gestoken in de derde klasse. Piet is een partytijger, één die je daarvoor om drie uur ’s nachts best uit zijn bed kunt bellen. Voor verheugend nieuws zorgen ook de G-voetballers, die hun beste beentje voorzetten. Dat moeten alle Zetters, want er zit een kunstveiling aan te komen. Later zullen eigen gefabriceerde kunstwerken per opbod aan de man gebracht worden door de excellerende veilingmeesters Dennis de Graaf en Jaap Meijer. Tot grote hilariteit van een stampvolle kantine wordt ‘Varken onder appelboom’ van secretaris Dirk Slootweg voor 125 gulden weggehamerd. Dirk kan zijn oren niet geloven en zegt tegen iedereen die het horen wil: “Ik zeg mijn baan per direct op; ik word schilder, kunstschilder met een grote K welteverstaan.
Weer kampioen
Later in dat seizoen staat ZCFC andermaal op zijn kop. Door een goal van Huib van der Kop is de club weer kampioen. Een prestatie van formaat. Zeker voor Rob Broekema, die voor de tweede maal in successie op de schouders gaat en dus met afstand de beste oefenmeester in onze geschiedenis genoemd kan worden. Doordat de KNVB een hoofdklasse invoert, slaat ZCFC zelfs een klasse over en zal het seizoen 1996-’97 uitkomen in de eerste klasse. Daarmee is de club samen met WSV Wormer de hoogstspelende vereniging in de Zaanstreek. Iedereen verkeerd dan ook in hoger sferen en zelden zal op een gala – dit keer vanwege het 65-jarig bestaan – zoveel lachende gezichten te zien zijn geweest. In zijn nieuwjaarsboodschap blijkt preses Piet een warm voorstander van een fusie met Blauw-Wit. “Dan kunnen we op een nieuw sportpark uitgroeien tot een sterke zaterdagclub,” zegt de immer gedreven Van Tellingen. Het nieuwe sportcomplex zal dan in het Guisveld, en in verband met eventuele calamiteiten, pal naast het politiebureau gesitueerd moeten worden.