Naar Poelenburg
Westzijderveld, stadionveld, Westzijderveld… het bleef onrustig binnen de club, want waar zouden we nu eindelijk eens een vaste stek krijgen waar we bijvoorbeeld een clubhuis konden bouwen. De gemeente Zaandam toverde in 1964 echter opnieuw een konijn uit de hoge hoed: ZCFC kreeg twee velden toegewezen in de in aanbouw zijnde wijk Poelenburg. Nieuwe velden plus een trainingsveld, dat wèl, maar echt gezellig was het op die kale bedoening niet. Als buren kregen we ZVV, ODIZ en de korfballers van Zaandam-Zuid. Poelenburg, het stond amper op de kaart en vooral de tegenstanders hadden vaak moeite het sportcomplex te vinden. Ook de parkeerproblemen waren niet gering. Auto’s werden op de Noorder IJ- en Zeedijk gezet en de politie was dan ook bij iedere thuiswedstrijd present om – in het ongunstigste geval – bonnen achter de ruitenwissers te schuiven.
Gestaakt
Toen de vertegenwoordigers van het gezag eens beter waren gemutst gebeurde het dat de wedstrijd van Zet tegen Kozakken Boys plotseling door de scheidsrechter werd gestaakt. Hij hoorde – via de geluidswagen van de politie – dat als binnen 5 minuten de verkeerd geparkeerde auto’s niet zouden zijn verwijderd er bekeuringen zouden volgen. De scheids, een van de zondaars, floot onmiddellijk voor een time out om een bon te ontgaan. Als trainer was de professioneel ingestelde Ad Zonderland (23) binnengehaald. Hij kon niet voorkomen dat ZCFC toch weer in de onderste regionen van de tweede klas belandde. Voor hemzelf was Zet de eerste stap in zijn bijzondere carrière in het betaalde voetbal. Hij werd in later jaren trainer en/of technisch directeur bij Feyenoord, FC Den Bosch en Ajax. Voor de Amsterdamse club behartigt hij de zaken van het ‘filiaal’ in ZuidAfrika. Een andere, veelbelovende naam, was Henk de Joode. Hij kwam van het Amstelveense CSCA en had onder meer in het Nederlands Jeugdelftal gespeeld. Zijn vader had er veel voor over om Henk naar ‘de top’ te brengen en niemand minder dan oud-international Piet Kraak werd belast met de speciale keeperstraining voor Henk. Het wierp vruchten af want Henk de Joode bleek een prima kracht voor ZCFC en een sympathieke jongen bovendien.
Weer verhuizing
Er zullen niet veel ZCFC’ers zijn geweest die Poelenburg met tegenzin hebben verlaten. Nee, eerder gejuich was te horen na het nieuwe aanbod van de gemeente Zaandam om – opnieuw – te verhuizen naar het veldencomplex bij het Prins Bernhardplein. We kregen daar twee en later drie velden plus de ruimte voor de bouw van het lang begeerde clubhuis. Door enkele acties was daarvoor inmiddels 15.000 gulden (s 7.000) bijeengebracht. De in eigen beheer uitgevoerde bouw kreeg op 17 december 1965 de bekroning door de feestelijke opening. Twee jaar later werd besloten langs het hoofdveld een tribune met 350 zitplaatsen te bouwen. Hoewel ook die in eigen beheer werd gebouwd moest er toch 20.000 gulden (s 8.500) door de leden worden opgebracht. In dat potje zat ook 3.000 gulden van de ‘verkoop’ van Henk Evenblij aan Telstar. De officiële opening door wethouder Rinus Hille was een hoogtepunt in de ZCFC-historie. Minder leuk was dat een aantal spelers bedankte als lid omdat het bestuur niet aan hun wens wilde voldoen hen vast in één elftal in te delen. Het bleek dat ze met die voorwaarde wel bij PSZ aan de bak konden. Het bestuur bestond in augustus ’66 uit P. Janse, J. Pos, J. Kan, D. Slop, T. Marbus, B. van den Dongen, J. Nierop en J. Duyvis sr. Ex-voorzitter G. Pos, een van de oprichters van ZCFC werd benoemd tot ere-voorzitter. Kantinebaas Piet Wolters werd lid van verdienste.

17 december 1965: Het nieuwe clubhuis bij het Prins Bernhardplein